|
|
|
|
Pytał: Radek Pałka
Data: 29/04/2010
Publikacja: 02/05/2010
Pytanie: Jestem członkiem zarządu koła i na ostatnim posiedzeniu omawialiśmy pewną sprawę. Jeden z myśliwych w rozmowie z łowczym powiedział, że inny kolega z naszego koła upolował dzika. Ponieważ łowczy nie otrzymał żadnej informacji od zainteresowanego a od rzekomego pozyskania minęło kilka dni, zadzwonił od razu do niego z pytaniem, o co chodzi i dlaczego nie dostał żadnej informacji . Zdziwiony myśliwy natychmiast po rozmowie telefonicznej zjawił się u łowczego, powiedział, że nic takiego nie miało miejsca (a cieszy się dużym zaufaniem) i, że on sobie nie pozwoli na takie pomówienia. Ponieważ został poproszony żeby nie składał sprawy do sądu cywilnego o pomówienie, gdyż popsuło by to wizerunek koła, złożył do zarządu koła skargę na kolegę, który doniósł o rzekomym pozyskaniu dzika i zażądał wyciągnięcia konsekwencji. Co zarząd powinien zrobić w takiej sytuacji?
Odpowiedź:
Odpowiedzieć, że pomówienia między członkami koła nie są przewinieniami łowieckimi (artykuł Zygmunta Jabłońskiego w Łowcu Polskim nr 4/2008) i nie będzie się nimi zajmował. Na ewentualny zarzut, że zarząd jednak się zajął informacją otrzymaną od jednego z członków, to było to zwykłe sprawdzenie informacji na temat pozyskania, stąd telefon do pomówionego. Od momentu, kiedy zarząd stwierdził, że odstrzelenia dzika nie było, przestał się sprawą zajmować.
Dla koła, nawet proces cywilny o ochronę dóbr osobistych między członkami, jest lepszym rozwiązaniem, niż wchodzenie pomiędzy nich z działaniami organizacyjnymi, bo wtedy trzeba będzie zajmować stanowisko wobec obu z nich, co ani zarządowi, ani kołu nic dobrego nie przyniesie. Może się na koniec okazać, że "pomawiający" dzielił się z łowczym informacją o zupełnie innym dziku strzelonym legalnie jakiś czas temu i nie miał zamiaru nikogo pomawiać, a najmniej już "pomawianego", a wtedy tym złym, który mąci okaże się zarząd koła. Dlatego doradzam trzymanie się zarządu jak najdalej od tej sprawy.
|
|
|
|
